Quico voor zijn moeder en een deel van de familie. Chico voor zijn vrienden in Portugal. Cicco voor Rebecca, Sjieko voor Judith en Franciscus voor Elias. Fransisco op het werk. Soms Francis Goneia. Vaak “gespeld zoals San Francisco”, en nog vaker Francesco. Francisco Correia (°1996, Lissabon) woont en werkt in Brussel.
De laatste jaren schommelt Francisco's werk tussen de absurditeit van het dagelijks leven (eindigheid, werk, economie) en de onbeperkte capaciteit van verhalen om de realiteit te extrapoleren naar het rijk van de fantasie. Deze ideeën zijn verweven met een interesse in het maken van objecten die persoonlijke herinneringen belichamen en tegelijkertijd een algemene vertrouwdheid suggereren door de associaties met grafische communicatie, televisie of decorontwerp. In een breder perspectief creëren Francisco's verschillende groepen werken verhalen die worden ontwikkeld, rekening houdend met de specifieke context en architectuur van elke tentoonstelling. Dit is op dit moment een belangrijk punt in zijn praktijk: tentoonstellingen maken alsof je kortverhalen schrijft, met andere woorden, kleine werelden creëren die door middel van objecten en tekst het publiek meenemen door semi-fictionele verhalen.
Naast zijn eigen artistieke praktijk is hij medeoprichter van het collectief aDrogaria (PT) en leidt hij een project op de achterpagina's van het tijdschrift Umbigo (PT), waar hij werk presenteert van beeldend kunstenaars die zich bezighouden met de media van schrijven, communicatie en grafisch ontwerp.